یک مطالعه جدید نشان می دهد که دندان ها می توانند آنتی بادی ها را برای صدها سال حفظ کنند و به دانشمندان اجازه می دهد تاریخچه بیماری های عفونی انسان را بررسی کنند.

آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن به عنوان یک پاسخ طبیعی به ارگانیسم های عفونی مانند ویروس ها و باکتری ها تولید می شوند. وظیفه آنها شناسایی این میکروب ها است تا سیستم ایمنی بتواند به آنها حمله کند و آنها را از بدن پاک کند.

این مطالعه به رهبری پروفسور رابرت لیفیلد و تکنسین تحقیقاتی بری شاو از دانشکده علوم زیستی دانشگاه ناتینگهام، با همکاری پروفسور انیسور رحمان و دکتر توماس مک دانل از گروه پزشکی دانشگاه کالج لندن، مطالعه پروتئین های باستانی را گسترش می دهد. ، که به عنوان palaeoproteomics شناخته می شود، به طور بالقوه به متخصصان اجازه می دهد تا چگونگی ایجاد پاسخ های آنتی بادی انسانی در طول تاریخ را تجزیه و تحلیل کنند.

Palaeoproteomics می‌تواند با پروتئین‌های باستانی که پس از حفظ مینای دندان 1.7 میلیون ساله از یک کرگدن باستانی و یک پوسته تخم شترمرغ با بیش از 6.5 میلیون سال قدمت با موفقیت بازیابی و شناسایی شده‌اند، به اعماق زمان بازگردد. در این مطالعه جدید، نویسندگان شواهد اولیه‌ای را نیز یافتند که نشان می‌دهد، مانند دندان‌های انسان قرون وسطایی، استخوان‌های ماموت با قدمت نزدیک به 40000 سال به نظر می‌رسد که آنتی‌بادی‌های پایدار را حفظ می‌کنند.

این علم قبلاً توسط تیم ناتینگهام برای تجزیه و تحلیل سایر پروتئین‌های مرتبط با بیماری که از استخوان‌ها و دندان‌های انسان باستان‌شناسی بازیابی شده‌اند به کار گرفته شده بود تا امکان شناسایی شکل باستانی غیرمعمول بیماری پاژه را فراهم کند.

پروفسور لیفیلد توضیح داد:  «در علم اکتشاف ما انتظار چیزهای غیرمنتظره‌ای را داریم، اما درک این موضوع که آنتی‌بادی‌های سالم و عملکردی را می‌توان از بقایای اسکلتی در پرونده‌های باستان‌شناسی پاکسازی کرد، بسیار شگفت‌انگیز بود. برخی از پروتئین‌های باستانی ثابت بودند، اما این پروتئین‌ها معمولاً پروتئین‌های ساختاری مانند کلاژن و کراتین هستند که بسیار بی‌اثر هستند.

پروفسور رحمان افزود: «آنتی بادی ها متفاوت هستند زیرا ما قادریم آزمایش کنیم که آیا آنها هنوز هم می توانند کار خود را در تشخیص ویروس ها یا باکتری ها حتی پس از صدها سال انجام دهند یا خیر. در این مورد متوجه شدیم که آنتی بادی‌های دندان‌های قرون وسطایی قادر به شناسایی ویروس اپشتین بار بودند که باعث تب غدد می‌شود. در آینده می‌توان به نحوه واکنش آنتی‌بادی‌های نمونه‌های باستانی به بیماری‌های موجود در آن دوره‌ها، مانند مرگ سیاه، نگاه کرد.

–این بیانیه مطبوعاتی در ابتدا در وب سایت دانشگاه ناتینگهام منتشر شد