سوکسله چیست ؟
استخراج کننده سوکسله قطعه ای از دستگاه آزمایشگاهی است که در سال 1879 توسط فرانتس فون سوکسله اختراع شد .در اصل برای استخراج یک لیپید از یک ماده جامد طراحی شده بود. به طور معمول، استخراج سوکسله زمانی استفاده می شود که ترکیب مورد نظر حلالیت محدودی در یک حلال داشته باشد و ناخالصی در آن حلال ، نامحلول باشد. این ابزار امکان عملکرد بدون نظارت و مدیریت نشده را فراهم می کند ؛در حالی که به طور موثر مقدار کمی حلال را بازیافت می کند تا مقدار بیشتری از مواد را حل کند.
کاربرد سوکسله چیست ؟
- ماده منبع حاوی ترکیب مورد استخراج در داخل انگشتانه قرار می گیرد.
- انگشتانه در محفظه اصلی استخراج کننده سوکسله قرار می گیرد.
- حلال استخراج مورد استفاده در یک فلاسک تقطیر قرار می گیرد .
- فلاسک روی المنت حرارتی قرار می گیرد .
- استخراج کننده سوکسله در بالای فلاسک قرار می گیرد.
- یک کندانسور رفلاکس در بالای دستگاه استخراج قرار می گیرد.
حلال تا رفلاکس گرم می شود . بخار حلال از یک بازوی تقطیر به سمت بالا حرکت می کند و به داخل محفظه ای که بند انگشت جامد را در خود جای می دهد سرازیر می شود. کندانسور اطمینان حاصل می کند که هر بخار حلال خنک می شود و دوباره به داخل محفظه ای که ماده جامد در آن قرار دارد چکه می کند. محفظه حاوی مواد جامد به آرامی با حلال گرم پر می شود. مقداری از ترکیب مورد نظر در حلال گرم حل می شود. هنگامی که محفظه سوکسله تقریباً پر است، محفظه توسط سیفون تخلیه می شود . حلال به بالن تقطیر برگردانده می شود. انگشتانه تضمین می کند که حرکت سریع حلال هیچ ماده جامدی را به دیگ ثابت منتقل نمی کند. ممکن است اجازه داده شود این چرخه بارها، در طی چند ساعت یا روز تکرار شود.
در طول هر چرخه، بخشی از ترکیب غیر فرار در حلال حل می شود. پس از چرخه های زیاد، ترکیب مورد نظر در فلاسک تقطیر غلیظ می شود. مزیت این سیستم این است که به جای اینکه بخش های زیادی از حلال گرم از نمونه عبور داده شود، فقط یک دسته از حلال بازیافت می شود.
پس از استخراج، حلال معمولاً با استفاده از یک اواپراتور چرخشی حذف می شود و ترکیب استخراج شده را تولید می کند. بخش غیر محلول جامد استخراج شده در انگشتانه باقی می ماند و معمولاً دور ریخته می شود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.