تحقیقات جدید اثرات منفی بالقوه یک عامل ضد جوش پرکاربرد را بر روی سیستم ایمنی روده نشان می دهد.
یک مطالعه جدید نشان داده است که افزودنی رایج غذایی E551 یا دی اکسید سیلیس، تحمل به پروتئین های رژیم غذایی را کاهش می دهد و تصور می شود که باعث پیشرفت بیماری سلیاک می شود. این کار پیشگام اولین گام در مطالعه پتانسیل سمی این افزودنی غذایی در مقیاس نانو در محصولات مصرفی متعدد است. این یافته ها در 21 فوریه در ژورنال Environmental Health Perspectives منتشر شد .
E551 پودری است متشکل از نانوذرات (به عنوان مثال، ذرات کمتر از 100 نانومتر در اندازه). این ماده به عنوان یک عامل ضد جوش در مجموعه ای از غذاهای خشک و پودری، از جمله سوپ، ادویه جات ترشی جات، شیر خشک مخصوص نوزادان بر پایه غلات، قهوه فوری، مخلوط کاکائو و ماکارونی خشک شده یخ زده عمل می کند. می توان آن را در میان مواد تشکیل دهنده بیش از 2600 غذای فرآوری شده در سراسر جهان یافت. از تشکیل توده ها جلوگیری می کند و در نتیجه طعم، بافت و ثبات غذا را حفظ می کند. علاوه بر این، E551 به طور گسترده ای به عنوان یک کمک پردازش ضروری در فرآیندهای مختلف تبدیل مواد غذایی استفاده می شود. در چنین شرایطی، حتی اگر در محصول نهایی وجود داشته باشد، در لیست مواد روی بسته بندی ظاهر نمی شود. بنابراین، ما روزانه از طریق غذایی که مصرف می کنیم در معرض دوزهای پایین E551 قرار می گیریم.
محققان INRAE و دانشگاه مک مستر در کانادا تخصص خود را ترکیب کردند تا بررسی کنند که آیا این سطح از قرار گرفتن در معرض می تواند بر سیستم ایمنی روده تأثیر بگذارد یا خیر. به طور خاص، آنها تأثیر تحمل خوراکی به پروتئین های رژیم غذایی را بررسی کردند. دومی یک عملکرد تغذیه‌ای حیاتی است که در آن یک واکنش تحمل‌زا در روده القا می‌شود تا واکنش‌های ایمنی التهابی علیه پروتئین‌هایی را که مصرف می‌کنیم مسدود کند. این سیستم از بدو تولد فعال است. هر گونه اختلال می تواند منجر به ایجاد حساسیت های غذایی شود که می تواند به شکل واکنش های آلرژیک (مثلاً به بادام زمینی، شیر گاو، ماهی، صدف، تخم مرغ) یا شرایط خودایمنی مانند بیماری سلیاک باشد.
بیماری سلیاک یک اختلال خودایمنی مرتبط ژنتیکی است که باعث می شود افراد به گلوتن، پروتئین موجود در غلات مانند گندم، چاودار و جو واکنش نشان دهند. علائم شامل التهاب روده، درد شکم و اسهال است. افراد مبتلا ممکن است کاهش وزن شدید و کمبودهای تغذیه ای را تجربه کنند. شیوع بیماری سلیاک در سطح جهانی در حال افزایش است، اما دلایل این روند مبهم است. در این مطالعه، محققان موش ها را به طور روزانه به مدت سه ماه در معرض E551 قرار دادند. آنها مشاهده کردند که حیوانات تحمل خوراکی کمتری نسبت به پروتئین های رژیم غذایی و در کنار هم، سطوح بیشتری از التهاب روده نشان دادند. محققان همچنین مکانیسم های اساسی را بررسی کردند. آنها دریافتند که قرار گرفتن در معرض E551 تعداد سلول های ایمنی روده مسئول تولید ترکیبات ضد التهابی مورد نیاز برای جلوگیری از واکنش روده را کاهش می دهد. محققان با استفاده از موش‌هایی که ژن خطر بیماری سلیاک را بیان می‌کنند، دریافتند که قرار گرفتن روزانه در معرض E551 سطح نشانگرهای التهاب مرتبط با این بیماری را بدتر می‌کند.
روی هم رفته، این نتایج نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض مزمن با E551 از طریق منابع غذایی می تواند باعث ایجاد بیماری سلیاک در افرادی شود که از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به این بیماری هستند.
این اولین تحقیقی است که بر سمیت بالقوه این افزودنی غذایی تاکید می کند که در حال حاضر برای مصرف بی خطر است. برای کمک به اطمینان از در نظر گرفتن نگرانی‌های بالقوه در مورد E551 در طول ارزیابی‌های خطر انسانی، محققان از روش‌های مواجهه استفاده کردند که با انتظارات آژانس‌های ایمنی مواد غذایی اروپا و آمریکای شمالی (سازمان ایمنی غذای اروپا، بهداشت کانادا) مطابقت داشت. به طور خاص، آنها از دوزهای انسانی استفاده کردند، افزودنی را در غذا وارد کردند و آزمایش‌های طولانی‌مدتی انجام دادند.
– این بیانیه مطبوعاتی توسط INRAE ارائه شده است